Prof. Krzysztof Składowski nie jest już dyrektorem Narodowego Instytutu Onkologii w Gliwicach. 26 marca zastąpił go dr hab. n. med. Sławomir Blamek, prof. NIO-PIB.
Zmiana na stanowisku dyrektora NIO w Gliwicach to konsekwencja decyzji minister zdrowia Izabeli Leszczyny, która tego samego dnia odwołała prof. Krzysztofa Składowskiego ze stanowiska i na jego miejsce powołała dr hab. Sławomira Blamka, samodzielnego pracownika naukowego Zakładu Radioterapii NIO w Gliwicach, specjalistę radioterapii onkologicznej.
Kim jest prof. Sławomir Blamek?
Prof. Sławomir Blamek jest autorem i współautorem artykułów naukowych opublikowanych w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych, twórcą protokołów leczenia promieniami stosowanych w praktyce klinicznej oraz recenzentem prac naukowych w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych (m.in. w “New England Journal of Medicine”, “Neurosurgery”, “Neuroradiology”, “Neurosurgical Review”, “Child’s Nervous System”, “Radiation Oncology”, “Radiology and Oncology”, “Diabetes Research and Clinical Practice”, “European Journal of Paediatric Neurology”, “Frontiers in Oncology”). Jest członkiem polskich i zagranicznych towarzystw naukowych, w tym m.in. International Brain Research Organization (IBRO), Polskiego Towarzystwa Radioterapii Onkologicznej (PTRO), Polskiej Grupy Badawczej Chłoniaków (PGBCh), Towarzystwa Innowacyjnych Technologii dla Zdrowia, International Lymphoma Radiation Oncology Group (ILROG) i Polskiego Stowarzyszenia Sztuczna Inteligencja w Medycynie.
Nowy dyrektor NIO w Gliwicach ukończył studia na Wydziale Lekarskim z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego (ówczesnej Śląskiej Akademii Medycznej) z najlepszym wynikiem i w 2001 roku uzyskał z wyróżnieniem tytuł lekarza.
- W 2008 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych na podstawie rozprawy “Ocena wyników leczenia naczyniaków tętniczo-żylnych mózgu metodą radiochirurgii stereotaktycznej”, w tym samym roku uzyskał też tytuł specjalisty w zakresie radioterapii onkologicznej.
- W styczniu 2015 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych nadany przez Centrum Onkologii — Instytut im. Marii Skłodowskiej Curie w Warszawie (obecnie Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie — Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie).
- W 2023 roku z wynikiem bardzo dobrym ukończył studia MBA (profil Ochrona Zdrowia) na Politechnice Śląskiej w Gliwicach (uczelnią partnerską w programie MBA Politechniki Śląskiej jest Nyenrode Business Universiteit w Holandii).
Radioterapia i radiochirurgia
Wśród licznych zainteresowań naukowych prof. Sławomira Blamka znajdują się m.in.: skuteczność i tolerancja radioterapii i radiochirurgii stereotaktycznej guzów mózgu i zmian nienowotworowych ośrodkowego układu nerwowego, stereotaktyczna radiochirurgia pozaczaszkowa, nowoczesne techniki radioterapii, techniczne i fizyczne aspekty radiochirurgii stereotaktycznej, genetyka i epigenetyka nowotworów, radioterapia śródoperacyjna, radioterapia przerzutów i czynniki ryzyka ich powstawania.
Badania na styku kardiologii i onkologii
W ostatnich latach zaangażował się w badania na styku kardiologii i onkologii, w tym w badania nad wrażliwością na promieniowanie jonizujące kardiologicznych urządzeń wszczepialnych, współtworząc krajowe rekomendacje postępowania z chorymi po implantacji takich urządzeń w radioterapii. Prowadzi również badania nad zastosowaniem radioterapii stereotaktycznej w leczeniu chorych na tachykardie komorowe oporne na inne rodzaje leczenia. Jest głównym badaczem w zakończonym już badaniu SMART-VT oraz toczącym się obecnie badaniu SMARTR-VT poświęconym terapii tachykardii komorowych. Jest także liderem grupy roboczej w międzynarodowym konsorcjum STOPSTORM prowadzącym rejestr chorych poddanych radioterapii z powodu tachykardii komorowych.
W ramach zainteresowań obejmujących innowacyjne techniki leczenia zainicjował badanie o akronimie INTROSPECTION, mające na celu zbadanie możliwości połączenia zaawansowanej techniki radioterapii – radioterapii z przestrzennym zróżnicowaniem dawki – z immunoterapią u chorych na zaawansowane postacie nowotworów i wykorzystania do oceny efektu tego połączenia innowacyjnych metod diagnostycznych – immuno-PET i badań proteomicznych.
