Od 1 stycznia 2017 r. okres obserwacji poprzedzający leczenie farmakologiczne dzieci moczących się w nocy skróci się z trzech do jednego miesiąca – zapowiedział podczas dzisiejszej konferencji prasowej Marek Tombarkiewicz, podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia.
To dobra wiadomość nie tylko dla dzieci dotkniętych tym problemem, ale i ich rodziców, którzy – mając przed sobą tak długi, niestosowany nigdzie na świecie, okres oczekiwania na leczenie często rezygnowali z niego. Albo podejmowali leczenie na własną rękę, szukając pomocy dla swoich dzieci u różnych specjalistów, co niejednokrotnie odwlekało postawienie właściwej diagnozy.
Rodzice dzieci, które moczą się w nocy, powinni w pierwszej kolejności zgłaszać się do pediatrów lub lekarzy rodzinnych. Tylko niewielki odsetek dzieci – około 15 proc. – wymaga konsultacji specjalisty, i tylko w przypadku, gdy moczenie nocne ma związek z innym schorzeniem – stwierdził dr Grzegorz Paruszkiewicz, chirurg dziecięcy, który wspólnie z kilkoma innymi ekspertami i Stowarzyszeniem Uronef – Nasze Dzieci zabiegał o zmianę zapisu w obowiązujących w Polsce od 2012 r. “Wytycznych postępowania diagnostyczno-terapeutycznego z dzieckiem moczącym się w nocy”.
Tych zmian, pod wpływem opinii środowiska medycznego i rodziców małych pacjentów, dokonało Ministerstwo Zdrowia, a przyczynił się do tego w dużej mierze właśnie wiceminister Marek Tombarkiewicz. Jeszcze wczoraj udało mu się przekonać departament prawny resortu do umieszczenia odpowiednich zmian w zapisie refundacyjnym leku desmopresyna, a w efekcie do rozwiązania problemu, który dotyka w Polsce 300 tys. dzieci. Dzięki temu będą mogły otrzymać właściwą pomoc w możliwie najkrótszym czasie, zgodnie z obowiązującymi międzynarodowymi standardami.
“Wytyczne postępowania diagnostyczno-terapeutycznego z dzieckiem moczącym się”, jak przypomniano na dzisiejszej konferencji, są podstawowym narzędziem diagnostycznym pomocnym w codziennej pracy pediatrów i lekarzy rodzinnych, którzy korzystają z niego już od czterech lat. Oni również apelowali o zmiany w zapisie dotyczącego obligatoryjnego okresu tzw. wspomagająco-motywującego (leczenia behawioralnego) poprzedzającego włączenie leku.
Przy okazji uczestniczący w konferencji lekarze obalili kilka krzywdzących mitów na temat moczenia nocnego. Jednym z nich jest przekonanie, że dzieci moczą się w nocy wskutek zaburzeń emocjonalnych, konfliktu w rodzinie, nieprawidłowej higieny dziecka, zaniedbań w jego wychowaniu czy że jest to sposób zwrócenia na siebie uwagi przez dziecko. Takie przesądy powodują, że rodzice wstydzą się rozmawiać o tym problemie nawet z lekarzami, a dzieci izolują się od rówieśników, maja poczucie niższej wartości i stronią od szkolnych wycieczek, jeśli wiążą się one z noclegiem.
Eksperci przestrzegali również przed bagatelizowaniem tego problemu. Z moczenia nocnego, wbrew temu, co sądzą niektórzy rodzice, a nawet lekarze (sic!), się nie wyrasta.
