Do programu „Szpital Dobrej Praktyki Żywienia Klinicznego – Leczenie przez żywienie” zgłosiło się 58 placówek medycznych z całej Polski. 19 z nich zostało nagrodzonych certyfikatem za prowadzenie żywienia klinicznego na najwyższym poziomie.
Certyfikaty wręczono 11 czerwca podczas Zjazdu Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu POLSPEN. Zwycięzców programu wyłoniła Rada Ekspertów po zakończeniu procesu certyfikacji.
Co to jest żywienie kliniczne?
Żywienie kliniczne polega na podawaniu odpowiednich dawek substancji odżywczych (energii, białka, elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody) w postaci płynnych diet doustnych lub sztucznego odżywiania (żywienie dojelitowe lub pozajelitowe). Odpowiedni dobór diety i sposobu jej podania pozwala poprawić lub utrzymać stan odżywienia pacjenta, a w wielu wypadkach jest gwarancją szybszego powrotu do zdrowia.
Niestety, w wielu szpitalach nie zwraca się uwagi na stan odżywienia chorych, a leczenie żywieniowe jest rozpoczynane lub prowadzone za późno i za krótko. Program „Szpital Dobrej Praktyki Żywienia Klinicznego – Leczenie przez żywienie” ma na celu upowszechnianie w polskich szpitalach dobrych praktyk żywienia klinicznego.
Długa droga do uzyskania certyfikatu
Szpitale ubiegające się o certyfikat „Szpital Dobrej Praktyki Żywienia Klinicznego” musiały złożyć deklarację, spełnić liczne wymagania (np. dostęp do kompletnych mieszanin do żywienia pozajelitowego, laboratorium analitycznego, czy poradnictwa żywieniowego) oraz przejść oficjalną certyfikację pod okiem zespołu Rady Ekspertów. Program określa zasady niezbędne do wdrożenia dobrej praktyki leczenia żywieniowego w każdym szpitalu starającym się o certyfikat. Dla realizacji tych zasad niezbędne jest w szczególności dokonywanie rzetelnej i regularnej oceny stanu odżywienia pacjenta oraz udostępnienie leczenia żywieniowego dla każdego pacjenta ze wskazaniami.
Otrzymanie certyfikatu wyróżnia szpital oraz potwierdza przestrzeganie przez niego najwyższych standardów w zakresie leczenia żywieniowego oraz możliwość zapewnienia każdemu pacjentowi z ryzykiem żywieniowym odpowiedniej opieki w trakcie hospitalizacji.
– Program certyfikacji pokazuje, że duża cześć szpitali nie zdaje sobie sprawy z wielu aspektów żywienia klinicznego. Jednostki deklarują realizację określonych kryteriów, a w praktyce nie jest to do końca wykonywane. Podczas certyfikacji ujawniona została też dość spora dysproporcja pomiędzy deklaracjami a rzeczywistością. Certyfikacje pokazują, że mamy wciąż wiele do zrobienia. Im lepiej szpital prowadzi leczenie kliniczne, tym lepszą punktację powinien dostawać w systemie akredytacyjnym – podkreśla prof. Stanisław Kłęk, prezes Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu POLSPEN.
W tej edycji szpitale miały utrudnione zadanie ze względu na trwającą pandemię COVID-19. W wielu placówkach powstały oddziały covidowe, które reorganizowały jednostkę i wymagały od zespołów medycznych jeszcze większego zaangażowania. Jednak mimo trudności, szpitale licznie podejmowały się udziału w programie i wiele z nich spełniało wszystkie standardy dobrej praktyki leczenia klinicznego.
Korzyści dla szpitali i pacjentów
Eksperci podkreślają, że prawidłowe prowadzenie leczenia żywieniowego wiąże się z wieloma korzyściami zarówno dla szpitali, jak i dla pacjentów. Szpital realizuje prawa pacjenta, przez co zyskuje wizerunek jednostki przyjaznej dla chorych. Pacjenci natomiast, dzięki leczeniu żywieniowemu, unikają wielu powikłań, a ich czas pobytu w szpitalu znacząco się skraca.
Organizatorem programu „Szpital Dobrej Praktyki Żywienia Klinicznego – Leczenie przez żywienie” jest Polskie Towarzystwo Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu POLSPEN. Program objęty jest patronatem Ministerstwa Zdrowia, Narodowego Funduszu Zdrowia, Polskiego Towarzystwa Żywienia Klinicznego, Polskiego Towarzystwa Żywienia Klinicznego Dzieci, Towarzystwa Chirurgów Polskich, Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej, Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, Naczelnej Izby Aptekarskiej, Polskiej Federacji Szpitali, Polskiej Unii Szpitali Klinicznych, Stowarzyszenia Apetyt na Życie oraz Farmakoekonomiki Szpitalnej.