Systemy ciągłego monitorowania glikemii zapobiegają groźnym powikłaniom

Systemy ciągłego monitorowania glikemii zapobiegają groźnym powikłaniom

Podczas XVII Konferencji „Kardiologia Prewencyjna 2024 – wytyczne, wątpliwości, gorące tematy” (15-16 listopada w Krakowie) ogłoszono przełomowe stanowisko ekspertów Sekcji Prewencji i Epidemiologii Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego w sprawie roli nowoczesnych metod monitorowania glikemii w zapobieganiu powikłaniom sercowo-naczyniowym u pacjentów z cukrzycą.

Konferencja „Kardiologia Prewencyjna” to jedna z najciekawszych i najważniejszych konferencji naukowych, w czasie której eksperci dyskutują nad skutecznymi metodami zapobiegania i leczenia chorób serca i naczyń. W trakcie tegorocznej edycji dyskutowano zarówno nad najnowszymi osiągnięciami nauki w tym obszarze, jak i nad optymalnymi sposobami wdrożenia ich w Polsce.

Cukrzyca zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych

Eksperci podkreślali m.in., że cukrzyca jest jednym z najistotniejszych czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego, które są główną przyczyną zgonów diabetyków. Szacuje się, że około 46 proc. pacjentów z chorobą wieńcową oraz ponad 40 proc. pacjentów z niewydolnością serca cierpi jednocześnie na cukrzycę. Zaburzenia metabolizmu węglowodanów i wysoka zmienność glikemii są silnie powiązane z przyspieszonym rozwojem miażdżycy, wzrostem ryzyka zawału serca, a także większym ryzykiem rozwoju niewydolności serca. W związku z tym dokładna kontrola glikemii jest jednym z kluczowych elementów leczenia tej grupy pacjentów.

Cukrzyca jest jednym z głównych czynników ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych, szczególnie u osób starszych, dla których ryzyko to jest dodatkowo potęgowane przez choroby współistniejące

— stwierdził prof. Karol Kamiński, przewodniczący Sekcji Prewencji i Epidemiologii PTK.

Systemy ciągłego monitorowania glikemii mają wszystko pod kontrolą

Systemy ciągłego monitorowania glikemii, poprzez dostarczanie danych o stężeniu glukozy w czasie rzeczywistym, umożliwiają precyzyjne monitorowanie wahań glikemii i podejmowanie szybkich decyzji terapeutycznych. Pacjenci korzystający z nich mogą uniknąć niebezpiecznych epizodów hipoglikemii i hiperglikemii, które są szczególnie groźne w przypadku chorób kardiologicznych. Systemy te pozwalają również lepiej dostosować leczenie farmakologiczne oraz motywować pacjentów do zmiany nawyków żywieniowych i regularnej aktywności fizycznej.

Czytaj też: Cukrzyca: jak kontrolować poziom glikemii bez użycia glukometru?

Badania wskazują, że ciągłe monitorowanie glikemii prowadzi do poprawy wskaźników metabolicznych i zwiększenia skuteczności leczenia cukrzycy, m.in. poprzez pomoc w unikaniu epizodów podwyższonego stężenia glukozy i jednocześnie w unikaniu hipoglikemii (za niskiego stężenia glukozy). Poprawa kontroli glikemii wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych, co jest kluczowe w grupie pacjentów z już istniejącymi chorobami serca.

Dynamiczne zwiększanie się liczby osób z cukrzycą typu 2 to jedno z największych wyzwań zdrowia publicznego. Wprowadzenie systemów ciągłego monitorowania glikemii może odegrać ważną rolę
w zmniejszeniu obciążenia zdrowotnego i społecznego związanego z chorobą. Precyzyjna kontrola glikemii w populacji pacjentów z chorobami serca i naczyń może znacząco zmniejszyć liczbę powikłań
i hospitalizacji, jak również obniżyć koszty terapii

— podkreśla prof. Piotr Jankowski, kierownik Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Gerontokardiologii, dyrektor ds. lecznictwa Szpitala im. prof. W. Orłowskiego CMKP w Warszawie.

Systemy ciągłego monitorowania glikemii — korzyści dla pacjentów kardiologicznych z cukrzycą

W swoim stanowisku eksperci wskazali, że stosowanie systemów ciągłego monitorowania glikemii
w codziennej praktyce może przynieść szereg korzyści dla pacjentów kardiologicznych. Należą do nich:

  • Prewencja powikłań sercowo-naczyniowych. Poprawa wyrównania glikemii, zmniejszenie liczby epizodów hiperglikemii i zmienności glikemii przekłada się na mniejsze ryzyko sercowo-naczyniowe.
  • Poprawa bezpieczeństwa leczenia. Ciągłe monitorowanie glikemii pozwala unikać epizodów ciężkiej hipoglikemii, które mogą prowadzić do poważnych zaburzeń funkcji mózgu i serca, w tym do zaburzeń rytmu serca, a w efekcie nawet do  zgonu.
  • Lepsze zarządzanie terapią. Pacjenci i lekarze mają dostęp do precyzyjnych danych na temat stężenia glukozy, co pozwala na stosowanie spersonalizowanego leczenia.
  • Edukacja i zmiana zachowań. Osoby stosujące system do ciągłego monitorowania cukrzycy mogą lepiej zrozumieć wpływ diety, aktywności fizycznej i leków na stężenie glukozy, co sprzyja trwałej poprawie nawyków zdrowotnych.

Czytaj też: Wszystkie kobiety w ciąży z cukrzycą od stycznia 2024 z dostępem do systemu Flash

Stosowanie systemu ciągłego monitorowania stężenia glukozy jest ważnym krokiem w kierunku lepszego zarządzania chorobami przewlekłymi. Eksperci podkreślają, że technologia ta nie tylko poprawia kontrolę glikemii, ale również umożliwia wcześniejsze wykrycie zagrożeń, co może znacząco wpłynąć na obniżenie kosztów leczenia i poprawę jakości życia pacjentów. Nowe stanowisko kardiologów może również przyczynić się do większego upowszechnienia tej technologii, która od 2023 roku stała się w Polsce bardziej dostępna dzięki rozszerzeniu refundacji.

Nowoczesne systemy ciągłego monitorowania glikemii są pomocnym narzędziem, które nie tylko wspiera leczenie, ale również pozwala zapobiegać poważnym incydentom kardiologicznym i poprawia jakość życia pacjentów

— podsumowuje dr hab. Krzysztof Chlebus, przewodniczący elekt Sekcji Prewencji i Epidemiologii PTK.

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

You may also like

Gdzie kończy się pielęgnacja, a zaczyna uzależnienie od perfekcji?

Dbanie o siebie to naturalny element codziennego życia. Zdrowa pielęgnacja pomaga nam czuć się dobrze w swoim ciele, budować pewność siebie i promować dobrostan psychiczny. Jednak gdzie przebiega granica między zdrową troską o siebie a obsesyjnym dążeniem do perfekcji? Jak rozpoznać, kiedy pielęgnacja staje się kompulsywnym nawykiem, który nie daje nam satysfakcji, lecz wprowadza dodatkowy stres?