Analogi glukagonopodobnego peptydu 1 (GLP-1) budzą ogromne zainteresowanie. Z jednej strony są promowane jako przełom w leczeniu otyłości, z drugiej narosło wokół nich wiele mitów, które budzą nieufność pacjentów i opinii publicznej.
Co jest faktem, a co mitem w przypadku analogów GLP-1 tłumaczy dr hab. Alina Kuryłowicz, członek rady medycznej Kliniki Holi.
Fakt: Analogi GLP-1 mają skuteczność potwierdzoną badaniami klinicznymi
Badania kliniczne jednoznacznie potwierdzają, że analogi GLP-1 skutecznie wspierają redukcję masy ciała. Pacjenci stosujący te leki mogą stracić od 10% do 15% swojej wagi w ciągu roku leczenia, co stanowi znaczący wynik w porównaniu z innymi metodami. Leki te działają m.in. poprzez kontrolowanie apetytu i opóźnianie opróżniania żołądka, co pomaga pacjentom ograniczyć spożycie kalorii.
Mit: Analogi GLP-1 mają poważne skutki uboczne
Chociaż leki z grupy analogów GLP-1 mogą powodować pewne skutki uboczne, są one zazwyczaj łagodne i przejściowe. Najczęstsze objawy to dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty czy biegunka, które zazwyczaj ustępują po kilku tygodniach stosowania leku. Badania kliniczne wykazały, że poważne powikłania są niezwykle rzadkie i związane głównie z istniejącymi wcześniej schorzeniami pacjentów. Zawsze natomiast leki te powinny być stosowane pod opieką lekarza i zgodnie z jego zaleceniami.
Mit: Leki GLP-1 działają jak „cudowna pigułka”, która pozwala schudnąć bez wysiłku
Analogi GLP-1 nie zastąpią zdrowego stylu życia. Skuteczność tych leków w leczeniu otyłości jest największa, gdy pacjent jednocześnie przestrzega zdrowej diety i regularnie ćwiczy. Leki te pomagają zmniejszyć apetyt i kontrolować masę ciała, ale same w sobie nie są cudownym środkiem odchudzającym. Sukces w terapii zależy od kompleksowego podejścia, które łączy farmakoterapię z odpowiednimi zmianami w nawykach żywieniowych i aktywności fizycznej.
Fakt: Wyniki leczenia analogami GLP-1 są długotrwałe
Badania kliniczne wykazują, że pacjenci, którzy stosują analogi GLP-1 zgodnie z zaleceniami i kontynuują zdrowy styl życia, mogą utrzymać utratę masy ciała przez wiele lat. Leki te nie tylko pomagają schudnąć, ale także utrzymać wypracowane efekty, co bywa niezwykle trudne do osiągnięcia przy użyciu tradycyjnych metod. Poprzez kontrolę apetytu i regulację metabolizmu analogi GLP-1 wspomagają pacjentów w długotrwałym procesie leczenia otyłości.
Mit: Analogi GLP-1 są dostępne dla każdego i można je stosować bez konsultacji z lekarzem
Chociaż analogi GLP-1 mogą być skuteczne, nie są odpowiednie dla wszystkich pacjentów. Coraz częściej obserwuje się jednak niepokojący trend stosowania tych leków na własną rękę, bez konsultacji z lekarzem, co niesie ze sobą realne ryzyko zdrowotne. Leczenie analogami GLP-1 wymaga dokładnej oceny stanu zdrowia pacjenta przez lekarza. Tylko specjaliści mogą zdecydować, czy dana osoba kwalifikuje się do terapii, na podstawie jej indywidualnych potrzeb i sytuacji zdrowotnej. W szczególności osoby z poważnymi schorzeniami, takimi jak zaburzenia funkcji nerek czy wątroby, muszą być monitorowane szczególnie ostrożnie.
Fakt: Analogi GLP-1 przynoszą szerokie korzyści metaboliczne
Analogi GLP-1 nie tylko wspomagają redukcję masy ciała, ale również przynoszą duże korzyści metaboliczne. Pomagają regulować stężenie cukru we krwi, co jest szczególnie istotne dla pacjentów z cukrzycą typu 2. Dodatkowo leki te poprawiają kontrolę innych czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego: obniżają poziom ciśnienia krwi i stężenia cholesterolu LDL, wspierają również funkcję wątroby i nerek. Dzięki temu pacjenci korzystający z analogów GLP-1 mogą cieszyć się długotrwałą poprawą zdrowia metabolicznego.
Fakt: Analogi GLP-1 nie zwiększają ryzyka nowotworów przewodu pokarmowego
Pojedyncze publikacje z badań przedklinicznych wskazujące na możliwy związek analogów GLP-1 ze wzrostem zachorowalności na nowotwory, wywołały niepokój zarówno wśród chorych, jak i lekarzy. W “Pharmacological Research” opublikowano metaanalizę 90 badań z randomizacją, w których oceniono wpływ tej grupy leków na ryzyko rozwoju nowotworów przewodu pokarmowego. W badaniach wzięło udział blisko 125 tys. chorych, których obserwowano przez średnio 3 lata. Nie wykazano w nich zwiększonej zachorowalności na raka przewodu pokarmowego u osób stosujących analogi GLP-1, niezależnie od ich mechanizmu działania, drogi podawania czy wskazań leczniczych. Ze względu na krótki czas obserwacji sugerowane są dalsze badania celem potwierdzenia długoterminowego bezpieczeństwa tej grupy leków.
Źródło: www.sciencedirect.com/science
