Od lat naukowcy zastanawiają się, w jaki sposób dieta o wysokiej zawartości soli szkodzi mózgowi. Badanie przeprowadzone przez amerykańskich naukowców z National Institute of Neurological Disorders and Stroke przynosi odpowiedź na to pytanie.
Według badaczy duża ilość soli w diecie może zwiększać liczbę komórek odpornościowych uwalniających interleukinę 17 (IL 17), prowadząc do upośledzenia przepływu krwi do mózgu, a w konsekwencji zaburzenia funkcji poznawczych i objawy przypominające demencję. Wyniki ich badania, które zostało przeprowadzone na myszach, zostały opublikowane w czasopiśmie naukowym opublikowane “Nature Neuroscience”.
To badanie dostarcza szczegółowy diagram komórkowy i molekularny, pokazujący, jak zaczynają się problemy w jelitach. Niespodziewane otwiera również drogę w kierunku nowych terapii – powiedział Jim Koenig, dyrektor ds. programów badawczych w National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS).
Negatywne skutki są odwracalne
Badane myszy karmiono dietą zawierającą 16-krotnie więcej chlorku sodu w porównaniu do ilości znajdujących się zwykle w żywności. Po ośmiu tygodniach przepływ krwi w ich mózgach był mniejszy o 20-30 proc. niż u myszy, które spożywały normalny pokarm. Spadek przepływu krwi towarzyszył pojawieniu się objawów przypominających demencję: problemów z rozpoznawaniem przedmiotów, poruszaniem się po labiryncie i prawidłowym budowaniem gniazda. Kiedy myszy wróciły do normalnej diety, poprawił się przepływ krwi w ich mózgach, do normy wróciły również procesy poznawcze, co sugeruje, że negatywne skutki nadmiernego spożycia soli mogą być odwracalne.
Mózg jest niezwykle zależny od otrzymania odpowiedniej ilości krwi we właściwym czasie. Jeśli przepływ krwi nie jest dopasowany do potrzeb mózgu, coś pójdzie nie tak – powiedział dr Costantino Iadecola, dyrektor Feil Family Brain and Mind Research Institute at Weill Cornell Medicine w Nowym Jorku, główny autor badania.
Chcąc przyjrzeć się bliżej mechanizmowi wpływu soli na przepływ krwi w mózgu, z mózgów myszy karmionych dietą bogatą w sól naukowcy pobrali naczynia krwionośne. Okazało się, że nie rozszerzyły się one prawidłowo, kiedy zostały pobudzone. Przyczyną było obniżenie funkcji enzymu eNOS, odpowiedzialnego za syntezę tlenku azotu – silnego sygnału do rozszerzania naczyń krwionośnych.
Gdy do szalek zawierających naczynia krwionośne od myszy karmionych pokarmem z dużą zawartością soli dodano aminokwas L-argininę, która może zwiększać aktywność eNOS i produkcję tlenku azotu, komórki reagowały normalnie. Podobnie, kiedy L-argininę wstrzyknięto bezpośrednio myszom.
Ludzie jak myszy
Wiadomo, że spożywanie dużych ilości soli ma negatywny wpływ na cały ludzki organizm. Osłabia układ odpornościowy, zmienia florę jelitową, podnosi ciśnienie krwi. Jednak dopiero teraz odkryto, że jelita mogą modulować funkcjonowanie mózgu.
Na tym nie koniec badań. Naukowcy zamierzają jeszcze dowiedzieć się w jaki sposób zmniejszone wytwarzanie tlenku azotu i upośledzony przepływ krwi do mózgu prowadzi do zmian otępiennych.
