Przewlekła czkawka występuje u około 15-40 proc. chorych na nowotwory. Jej przyczyną jest podrażnienie nerwu unerwiającego przeponę, do którego może dojść na skutek chemioterapii lub w związku z umiejscowieniem zmian nowotworowych.
Przeczytaj także: Leczenie raka zwiększa ryzyko wystąpienia świądu
Jaka jest świadomość problemu przewlekłej czkawki u chorych na raka wśród lekarzy i pielęgniarek, którzy się nimi zajmują na co dzień? Odpowiedź na to pytanie można znaleźć w czasopiśmie “Americal Journal of Hospice and Palliative Medicine”, w którym opublikowano badanie ankietowe dotyczące tego tematu.
Ankietę wypełniło 90 osób, głównie pielęgniarki i lekarze. Warunkiem wypełnienia ankiety było sprawowanie opieki nad co najmniej 10 pacjentami z przewlekłą czkawką w ostatnich 6 miesiącach. Po przeprowadzeniu analizy wszystkich ankiet stwierdzono, że zarówno lekarze, jak i pielęgniarki często nie byli świadomi jak wielu ich pacjentów ma problem z przewlekłą czkawką, przez co nie wdrażali odpowiedniego leczenia.
Przeczytaj także: Rak pęcherza: jakie objawy mogą na niego wskazywać?
Zdarza się, że onkolodzy nie są świadomi tego problemu albo go bagatelizują. Tymczasem chorzy oceniają przewlekłą czkawkę jako uciążliwy objaw, często gorszy od nudności czy wymiotów.
Przewlekła czkawka nie tylko obniża jakość życia chorych na nowotwory, ale również powoduje problemy ze snem, nadmierne zmęczenie, trudności w spożywaniu posiłków, a w skrajnych sytuacjach może prowadzić do zachłystowego zapalenia płuc.
Niektórzy ankietowani podkreślali konieczność wprowadzania nowych preparatów do leczenia czkawki, gdyż obecnie dostępne są ich zdaniem mało skuteczne i powodują dużo działań niepożądanych, które dodatkowo obciążają chorych.
Źródło: Polska Liga Walki z Rakiem, www.medscape.com
