Niedoceniony zawód diagnosty laboratoryjnego

Niedoceniony zawód diagnosty laboratoryjnego

Fot. pixabay.com

Trudno sobie wyobrazić rozpoznawanie i leczenie chorób bez udziału diagnostów laboratoryjnych. Mimo ogromnej odpowiedzialności, jaka na nich spoczywa, polski system ochrony zdrowia traktuje ich wciąż marginalnie i żenująco nisko opłaca ich pracę.

Jak podkreśla Elżbieta Puacz, prezes Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, medycyna laboratoryjna to jedno z najważniejszych i najbardziej obiektywnych źródeł, opisujących stan zdrowia pacjenta.

Blisko 70 proc. decyzji lekarskich zależy od wyników badań diagnostycznych. Praca diagnostów laboratoryjnych dostarcza wiedzy o stanie klinicznym pacjenta, efektywności procesu terapeutycznego i diagnostyki chorób, np. nowotworowych i immunologicznych. Dzięki temu lekarz jest w stanie szybko postawić właściwą diagnozę, wybrać odpowiednią terapię i ocenić efekty leczenia. Poza tym diagności dostarczają informacji o zakażeniach szpitalnych, antybiotykoterapii, narastaniu oporności wśród drobnoustrojów – tłumaczy Elżbieta Puacz.

Diagności laboratoryjni, którzy 27 maja obchodzili swoje święto – Ogólnopolski Dzień Diagnosty Laboratoryjnego, pracują m.in. w szpitalnych laboratoriach, centrach krwiodawstwa i krwiolecznictwa oraz laboratoriach stacji sanitarno-epidemiologicznych. Jednak znacznie więcej przedstawicieli wykonuje badania na zlecenie różnych laboratoriów medycznych. Za swoją ciężką i odpowiedzialną pracę otrzymują żenujące wynagrodzenie – ich zarobki nie przekraczają około 3 tys. zł brutto. Wielu diagnostów szuka więc pracy za granicą, gdzie mogą liczyć na godziwe pensje i są doceniani.

Od lat rola badań diagnostycznych nie jest w Polsce doceniana, a wręcz przeciwnie – traktowana jest jako koszt przez menadżerów służby zdrowia. Tymczasem, jak podkreśla Elżbieta Puacz, diagnostyka wcale nie zwiększa kosztów leczenia, a w perspektywie nawet je obniża.

Wcześniejsze wykrycie choroby zwiększa skuteczność leczenia i zmniejsza jego koszty. Regularne badania profilaktyczne zapobiegają ewentualnym chorobom, takim jak zawał serca czy udar mózgu. A dzięki badaniom genetycznym można zarówno wykryć skłonność do określonych chorób (medycyna predykcyjna), jak i dobrać skuteczne metody leczenia (medycyna personalizowana) – tłumaczy prezes Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych.

Zawód diagnosty laboratoryjnego reguluje ustawa z 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (Dz.U. z 2016 r. poz. 2245). Określa ona zasady dostępu do wykonywania zawodu, standardy prawne, a także obowiązki i prawa wykonujących ten zawód. Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych od lat walczy o nowelizację tej ustawy.

Według danych Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych, w Polsce, jest obecnie ok. 15 tys. diagnostów laboratoryjnych. Ze względu na bardzo niskie zarobki tylko 54 proc. absolwentów studiów medycznych na kierunku analityka medyczna decyduje się na pracę w zawodzie.

 

CZYTAJ TAKŻE:

Co z tą diagnostyką?

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

You may also like

Kobiety w IT. Jakie znaczenie ma płeć w miejscu pracy?

"To nie jest zawód dla kobiet", "Może zajmij się czymś łatwiejszym, to zbyt trudne dla ciebie", "Masz za małą wiedzę i umiejętności", "Nie dasz rady, nie nadajesz się". Takie zdania słyszą na początku swojej kariery kobiety w IT. Jakie znaczenie ma płeć w tej branży?