Spośród wszystkich męskich hormonów testosteron wydaje się być najważniejszy.
To on odpowiada za wykształcenie męskich cech płciowych, i to już w życiu płodowym. Jednak zarówno jego niedobór, jak i nadmiar mogą być szkodliwe. Warto o tym wiedzieć i nie stosować pochodnych testosteronu, jeśli nie zaleci tego lekarz.
Za mało źle, za dużo też niedobrze
Według doniesień naukowych niedobór testosteronu może powodować osteopenię, osteoporozę, chorobę sercowo-naczyniową, nadciśnienie, otyłość, niektóre postaci niedokrwistości, zaburzenia funkcji nerek i zaburzenia fibrynolizy (przeciwwaga dla krzepnięcia krwi). Ma również związek z obniżonym popędem seksualnym oraz zaburzeniami erekcji i spermatogenezy, czyli powstawania i dojrzewania plemników w jądrach.
Jednak zbyt wysokie stężenie testosteronu również nie jest korzystne dla zdrowia. Może powodować obniżenie odporności, a więc zwiększać podatność na różne schorzenia – od przewlekłych infekcji po choroby nowotworowe i depresję.
Mężczyzno, nie “lecz” się sam!
Według dr. n. med. Andrzeja Marszałka, dyrektora medycznego laboratoriów Synevo, jeszcze w drugiej połowie ubiegłego wieku obawy przed stosowaniem terapii hormonalnej były tak duże, że wielu pacjentów w ogóle nie było leczonych. A obecnie wielu mężczyzn stosuje hormony tylko po to, by poprawić swoją męskość.
Tyle że chęć poprawy męskości bierze czasem górę nam zdrowym rozsądkiem. Dostęp do pochodnych testosteronu jest tak łatwy, że niektórzy panowie decydują się po nie sięgnąć bez konsultacji z lekarzem. Tymczasem niekontrolowane stosowanie pochodnych testosteronu powoduje liczne działania uboczne, w tym m.in.: demaskulinizację (utratę męskich cech płciowych), zahamowanie wzrostu, choroby układu sercowo-naczyniowego, zmiany skórne.
Mało kto zdaje sobie sprawę, że pod wpływem pochodnych testosteronu może dojść do zerwania ścięgien, zaburzeń błędnika, a nawet do rozwoju nowotworów (m.in. raka stercza). Nie należy również bagatelizować wpływu tych substancji na sferę psychiczną – przestrzega dr Andrzej Marszałek.
Za poziom testosteronu w organizmie odpowiada przysadka mózgowa. To ona stymuluje jego wydzielanie przez jądra. Synteza testosteronu rozpoczyna się już od około 7. tygodnia życia płodowego. Warto wiedzieć, że stężenie tego hormonu waha się w ciągu dnia. Największe jest w godzinach porannych, potem spada, by wieczorem ponownie wzrosnąć. Z wiekiem stężenie ulega obniżeniu, mniejsza jest również jego zmienność dobowa.
