Dziewięciu na dziesięciu Polaków, niezależnie od płci i wieku, ma za mało witaminy D w organizmie. Biorąc pod uwagę położenie geograficzne naszego kraju – na półkuli północnej, między 49. a 54. równoleżnikiem – nie ma się czemu dziwić. Od października do marca słońce nie jest w stanie zsyntetyzować odpowiedniej ilości witaminy D w naszej skórze. A latem, kiedy promienie słoneczne przynajmniej teoretycznie mogłyby nam pomóc ją wyprodukować, używamy kremów i balsamów do ciała z wysokimi filtrami, żeby chronić skórę przed poparzeniami słonecznymi i rakiem skóry. Niestety, preparaty ochronne blokują syntezę witaminy D. Jej niedoboru nie jesteśmy w stanie uzupełnić urozmaiconą dietą – badania dowiodły, że z pożywieniem jesteśmy w stanie dostarczyć jedynie 20 proc. jej dziennego zapotrzebowania.
Prawidłowe stężenie witaminy D we krwi wynosi 30-50 ng/ml. Żeby osiągnąć taki poziom, zgodnie z aktualnymi zaleceniami, dzieci i osoby dorosłe od września do kwietnia powinny regularnie przyjmować witaminę D, a w przypadku niedostatecznej syntezy skórnej latem – także w pozostałych miesiącach. Osoby starsze, począwszy od 65. roku życia, powinny przyjmować witaminę D przez cały rok.
A jakie są rekomendowane dzienne dawki witaminy D?
– Dzieci i młodzież do 18 lat: 600-1000 j.m.
– Dzieci i młodzież z otyłością: 1200 -2000 j.m.
– Osoby dorosłe (18-65): 800-2000 j.m.
– Osoby dorosłe otyłe: do 4000 j.m.
– Osoby powyżej 65. roku życia: 800-2000 j.m.
– Kobiety planujące ciążę: 800-2000 j.m.
– Kobiety w ciąży (od 2. trymestru) i karmiące: 1500-2000 j.m.
Zbyt mała ilość witaminy D w organizmie zwiększa ryzyko zachorowania na co najmniej 21 chorób. Jakich?
1. Krzywica u dzieci
2. Osteoporoza u osób starszych
3. Nowotwory (zwłaszcza rak piersi, jajnika i jelita grubego)
4. Zawał serca
5. Udar mózgu
6. Nadciśnienie tętnicze
7. Alergie
8. Astma
9. Reumatoidalne zapalenie stawów
10. Łuszczyca
11. Cukrzyca – zarówno typu 1, jak i typu 2
12. Infekcje dróg oddechowych wynikające z obniżonej odporności (grypa, przeziębienie), zwłaszcza jesienią i zimą
13. Choroba Alzheimera
14. Choroba Parkinsona
15. Stwardnienie rozsiane
16. Depresja
17. Schizofrenia
18. Miażdżyca
19. Gruźlica
20. Utrata słuchu
21. Utrata równowagi.
Niedobór witaminy D objawia się najczęściej bólami kostno-mięśniowymi. U niektórych osób mogą pojawić się choroby przyzębia, zaburzenia widzenia, niesmak i pieczenie w ustach i gardle, biegunka. Zdarza się, że wskutek zbyt małej ilości witaminy D w organizmie traci się apetyt albo zaczyna się mieć problemy ze snem.
Żeby mieć pewność, że nie są to objawy innej choroby, warto udać się do laboratorium analitycznego i poprosić o oznaczenie poziomu witaminy D w organizmie.
