Metformina, nazywana królową wśród leków przeciwcukrzycowych, ma również potwierdzone działanie przeciwstarzeniowe.
Jak podkreślają eksperci zajmujący się medycyną anti-aging, poprawia ona mechanizmy naprawy komórkowej i hamuje aktywację transkrypcyjnego czynnika jądrowego NFkB (nuclear factor kappa beta
Metformina stosowana jest powszechnie w leczeniu cukrzycy typu 2, jednak jak podkreśla hiszpański chirurg i biochemik prof. Jose Cabo-Soler z Medical School University of Valencia, od lat używana jest również w leczeniu wielu innych chorób, np. zespołu policystycznych jajników i otyłości spowodowanej przyjmowaniem leków zwiększających masę ciała. Badania wskazują, że o 5,3 proc. redukuje wskaźnik BMI (body mass index), obniża poziom glukozy we krwi i korzystnie wpływa na lipidy. Świetnie sprawdza się u osób otyłych z cukrzycą typu 2.
Jest jedynym lekiem przeciwcukrzycowym, który obniża poziom cholesterolu LDL i trójglicerydów, ma działanie przeciwzakrzepowe i reguluje czynność serca, obniżając tym samym ryzyko zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych – tłumaczy prof. Cabo-Soler.
Przeprowadzone w 2005 roku badanie epidemiologiczne, w którym uczestniczyli pacjenci otrzymujący metforminę z powodu cukrzycy, dowiodło, że lek ten obniża również ryzyko zachorowania na nowotwory, zwłaszcza raka żołądka, jelita grubego, wątroby i trzustki (takiego działania nie potwierdzono w przypadku raka prostaty). Wskazuje na to również inne, trwające 12 lat badanie, przeprowadzone wśród około 3 tysięcy kobiet po menopauzie chorych na cukrzycę. Dowiodło ono, że metformina blokuje ekspresję wielu genów sprzyjających rozwojowi nowotworów.
Metformina to również jeden z najważniejszych leków przeciwstarzeniowych – przypomina prof. Cabo-Soler.
Jak dowiodły 10-letnie randomizowane badania, lek ten ma korzystny i co ważne, długotrwały wpływ na zdrowie i przeżywalność, a najlepsze wyniki przynosi stosowany w połączeniu z dietą niskokaloryczną.
U niektórych osób metformina może jednak wywoływać problemy gastryczne, zwłaszcza biegunkę. W takich sytuacjach zaleca się zmniejszenie jej dawek. U pacjentów przyjmujących duże dawki może obniżać stężenia witaminy B12 i kwasu foliowego w organizmie. Nie powinny jej stosować osoby z zaburzeniem funkcji nerek i zwiększonym ryzykiem kwasicy.
