Dotychczas skierowanie na zabiegi rehabilitacji mógł wypisać wyłącznie lekarz ortopeda. Po zmianie przepisów uprawnienia do wystawiania takich skierowań otrzymali również fizjoterapeuci.
Zwichnięcia, złamania, urazy powypadkowe – każdy z nas w ciągu swojego życia może potrzebować pomocy ortopedy i fizjoterapeuty. Uzupełnieniem podstawowego leczenia jest rehabilitacja, która pozwala na pełny powrót do zdrowia. Chociaż przeprowadzanie rehabilitacji nieodłącznie wiąże się z pracą fizjoterapeutów, jeszcze do niedawna nie posiadali oni pełnego wpływu na jej kształt. To pochodna uwarunkowań prawnych, które możliwość wypisywania skierowań na określony zabieg pozostawiały wyłącznie w gestii lekarzy specjalistów, w tym ortopedów. Na szczęście weszło w życie rozporządzenie ministerialne, które pozwala rozszerzyć kompetencje wykonujących zabiegi rehabilitacyjne fizjoterapeutów o prawo do kwalifikowania na nie.
Zmiany korzystne dla pacjentów
– Wprowadzone zmiany to przede wszystkim bardzo konkretne korzyści dla naszych pacjentów. Dotychczas, aby uzyskać dostęp do fizjoterapeuty musieli najpierw zgłosić się do lekarza specjalisty, który mógł wypisać skierowanie. Nowe przepisy prawne wciąż pozostawiają te kompetencje w rękach lekarzy, jednak konsultacja przed rehabilitacją jest możliwa również u fizjoterapeutów, którzy mają dużo większą wiedzę na temat potrzeb pacjentów, ponieważ to oni przeprowadzają cały proces rehabilitacji. To bardzo dobra zmiana, zwiększająca poczucie bezpieczeństwa i komfortu pacjenta – ocenia Jacek Jarosiński, fizjoterapeuta z Centrum Medycznego Damiana.
Co ważne, w przypadku odnowienia kontuzji pacjent może zgłosić się bezpośrednio do fizjoterapeuty, który znając dobrze jego przypadek, może natychmiast rozpocząć specjalistyczne działanie medyczne.
– Właśnie dlatego, gdy tylko pojawiło się odpowiednie rozporządzenie ministerialne, zdecydowaliśmy się wprowadzić to rozwiązanie. Od teraz w naszych placówkach pacjenci otrzymują natychmiastową pomoc od fizjoterapeuty – zapewnia Jacek Jarosiński.
Dzięki wprowadzonym przez resort zdrowia zmianom fizjoterapeuci otrzymali prawo do kwalifikowania swoich pacjentów do zabiegów fizykoterapii (m.in. elektroterapii, światłolecznictwa, hydroterapii, ciepłolecznictwa, balneologii, inhalacji, czy zabiegów z wykorzystaniem pola elektromagnetycznego), kinezyterapii (m.in. indywidualnej i zbiorowej) oraz masażów (m.in. z wykorzystaniem technik ręcznych czy urządzeń mechanicznych). Każdy fizjoterapeuta może wykonywać zabiegi z zakresu kinezyterapii oraz masaże, natomiast uprawnienia do przyprowadzania fizykoterapii otrzymują specjaliści, którzy posiadają przynajmniej tytuł magistra fizjoterapii.
Komu potrzebna jest rehabilitacja
Rehabilitacja to kompleksowa pomoc medyczna skierowana do osób, które np. z powodu kontuzji, wypadku lub wad wrodzonych nie posiadają pełnej sprawności ruchowej, psychicznej lub neurologicznej. W wielu przypadkach rehabilitacja stanowi niezbędny element właściwego leczenia, umożliwiającego pacjentowi powrót do funkcjonowania sprzed wypadku czy choroby. W przypadku schorzeń wrodzonych wyeliminowanie wszystkich ograniczeń nie zawsze jest możliwe, dlatego pomoc polega na zwiększeniu komfortu życia.
Specjaliści wyróżniają trzy rodzaje rehabilitacji:
- Rehabilitacja pourazowa – pozwala przywrócić sprawność narządów ruchu, która została utracona na skutek czynników fizycznych (np. kontuzja sportowa, wypadek komunikacyjny). Rehabilitacja pourazowa stanowi integralną część leczenia podstawowego. Wczesne jej rozpoczęcie nie tylko usprawnia proces powrotu do pełnej sprawności, ale również przeciwdziała powikłaniom.
- Rehabilitacja ortopedyczna – pozwala przywrócić funkcje narządów ruchu, które straciliśmy poprzez choroby, zmiany wrodzone czy urazy. Jej celem jest m.in. usuwanie dolegliwości bólowych, zwiększenie siły mięśniowej, poprawa zakresu ruchów czy wydolności organizmu.
- Rehabilitacja neurologiczna – to wielopłaszczyznowe postępowanie medyczne, które jest stosowane w przypadku chorób przewlekłych i urazów ośrodkowego układu nerwowego. Rehabilitacja neurologiczna stosowana jest m.in. w przypadku miopatii, choroby Parkinsona, polineuropatii, stwardnienia rozsianego, tętniaków, udaru mózgu oraz urazów rdzenia kręgowego, mózgu czy czaszki. Pozwala ona na przywrócenie sprawności psychofizycznej oraz powrót do życia społecznego i rodzinnego.
