Chorzy na cukrzycę chcą być leczeni skutecznie, bezpiecznie i nowocześnie.
Z zadowoleniem przyjęli więc decyzję Ministerstwa Zdrowia o objęciu refundacją od 1 stycznia 2017 r. nowego długo działającego analogu insuliny glargine, zawierającej 300 jednostek preparatu w 1 ml.
Każdy nowy lek umożliwia lepsze dopasowanie terapii do chorego – podkreślali eksperci na dzisiejszym spotkaniu prasowym poświęconym nowoczesnemu leczeniu cukrzycy.
Insulina glargine 300 j./1 ml jest nową postacią dostępnego już od jakiegoś czasu na rynku długo działającego analogu insuliny glargine 100 j./1 ml. Badanie EDITION dowiodło, że pozwala ona na kontrolę stężenia glukozy we krwi na co najmniej takim samym poziomie jak jej poprzedniczka, a obciążona jest niższym ryzykiem hipoglikemi (niedocukrzenia), zwłaszcza nocnej, która jest szczególnie niebezpieczna dla chorych.
Pacjent, który przeżył przynajmniej jeden epizod ciężkiego niedocukrzenia bardzo często zmienia sposób dawkowania leku w obawie przed kolejnym niedocukrzeniem. Zdarza się, że zupełnie odstawia lek, nie informując o tym lekarza. Trudno w takiej sytuacji kontrolować cukrzycę i zapobiec jej powikłaniom – tłumaczyli eksperci.
Dzięki wyższemu stężeniu insuliny nowej generacji objętość wstrzyknięcia jest zmniejszona aż o 2/3. Charakteryzuje się ona łagodniejszym profilem bezpieczeństwa i wydłużonym okresem działania, trwającym ponad 24 godziny.
Glargine 300 j./1 ml jest refundowana w cukrzycy typu 1, cukrzycy o znanej przyczynie i dla części chorych z cukrzycą typu 2. Odpłatność dla pacjenta ustalono na poziomie 30 proc., co oznacza, że za jeden gotowy do użycia wstrzykiwacz zawierający 450 jednostek tego preparatu chory zapłaci 15,91 zł (insulina jest dostępna w opakowaniach z 10 wstrzykiwaczami).
Decyzja o umieszczeniu glargine 300 j./1 ml. została podjęta po 20 miesiącach od zarejestrowania tego preparatu w Unii Europejskiej. Polska jest jednym z ostatnich krajów UE, które taką decyzję podjęły.
Obecni na spotkaniu z dziennikarzami prof. Leszek Czupryniak, kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych i Diabetologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i prof. Janusz Gumprecht z Kliniki Chorób Wewnętrznych, Diabetologii i Nefrologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Zabrzu (obaj na zdjęciu) przypomnieli, że insuliną leczeni są nie tylko chorzy na cukrzycę typu 1, ale również pacjenci z cukrzycą typu 2, którzy początkowo przyjmują leki doustne, ale mniej więcej po pięciu-sześciu latach od rozpoczęcia leczenia przeciwcukrzycowego przechodzą na insulinoterapię. Bez insuliny nie da się bowiem osiągnąć dobrego wyrównania cukrzycy w typie 2.
Dlatego tak ważne jest, by chorzy mieli dostęp do nowoczesnej insuliny, która jest skuteczna, bezpieczna i obniża ryzyko działań niepożądanych, do których należy hipoglikemia. Z danych, które przytoczył prof. Gumprecht wynika, że średnio 10-20 proc. chorych na cukrzycę typu 2 w ciągu pięciu lat leczenia insuliną doznaje ciężkich hipoglikemii, wymagających pomocy osób trzecich. A każdy epizod niedocukrzenia powoduje zmiany w mózgu. Coraz częściej mówi się o związku między cukrzycą a chorobą Alzheimera i demencją.
W Polsce insuliną leczonych jest ok. 700 tys. pacjentów.
