Mimo że 46 proc. Polaków uznaje przerywanie ciąży za niedopuszczalne, to ponad połowa jest zdania, że lekarz nie może, powołując się na własne sumienie, odmówić wykonania zabiegu przerwania ciąży w sytuacji, gdy prawo na to zezwala. Takie są wyniki badania „Aktualne problemy i wydarzenia”, zrealizowanego w dniach 5–11 czerwca 2014 roku przez CBOS.
“Deklaracja wiary” podpisana przez lekarzy wzbudziła ogromne kontrowersje w społeczeństwie i podzieliła Polaków. W mediach trwają gorące dyskusje, czy lekarz – zwłaszcza chodzi o ginekologa – otwarcie deklarujący wyższość prawa Bożego nad prawem obowiązującym wszystkich obywateli, powinien nadal pracować w zawodzie. Czy, odmawiając pacjentce wypisania recepty na środki antykoncepcyjne, pozbawiając ją możliwości wykonania badań prenatalnych wykrywających wady wrodzone płodu bądź skorzystania z przysługującego jej prawa do aborcji w ściśle określonych w przepisach sytuacjach, nie stawia się ponad prawo i nie powinien zostać za to ukarany. Jak? Na przykład odebraniem mu prawa wykonywania zawodu lekarza.
Pewnie nie byłoby tyle hałasu, gdyby nie paradoksalne stwierdzenia użyte w “Deklaracji wiary”. Czy podpisując się pod nimi, żadnemu lekarzowi nie przyszło do głowy, że nie wszyscy obywatele tego kraju są katolikami i uznają, że: “ciało ludzkie i życie, będąc darem Boga, jest święte i nietykalne:
– ciało podlega prawom natury, ale naturę stworzył Stwórca,
– moment poczęcia człowieka i zejścia z tego świata zależy wyłącznie od decyzji Boga.
Jeżeli decyzję taką podejmuje człowiek, to gwałci nie tylko podstawowe przykazania Dekalogu, popełniając czyny takie jak aborcja, antykoncepcja, sztuczne zapłodnienie, eutanazja, ale poprzez zapłodnienie in vitro odrzuca samego Stwórcę“? Podobnie jak nie wszyscy “przyjmują prawdę, iż płeć człowieka dana przez Boga jest zdeterminowana biologicznie i jest sposobem istnienia osoby ludzkiej. Jest nobilitacją, przywilejem, bo
człowiek został wyposażony w narządy, dzięki którym ludzie przez rodzicielstwo stają się „współpracownikami Boga Samego w dziele stworzenia” – powołanie do rodzicielstwa jest planem Bożym i tylko wybrani przez Boga i związani z Nim świętym sakramentem małżeństwa mają prawo używać tych organów, które stanowią
sacrum w ciele ludzkim”.
– moment poczęcia człowieka i zejścia z tego świata zależy wyłącznie od decyzji Boga.
Jeżeli decyzję taką podejmuje człowiek, to gwałci nie tylko podstawowe przykazania Dekalogu, popełniając czyny takie jak aborcja, antykoncepcja, sztuczne zapłodnienie, eutanazja, ale poprzez zapłodnienie in vitro odrzuca samego Stwórcę“? Podobnie jak nie wszyscy “przyjmują prawdę, iż płeć człowieka dana przez Boga jest zdeterminowana biologicznie i jest sposobem istnienia osoby ludzkiej. Jest nobilitacją, przywilejem, bo
człowiek został wyposażony w narządy, dzięki którym ludzie przez rodzicielstwo stają się „współpracownikami Boga Samego w dziele stworzenia” – powołanie do rodzicielstwa jest planem Bożym i tylko wybrani przez Boga i związani z Nim świętym sakramentem małżeństwa mają prawo używać tych organów, które stanowią
sacrum w ciele ludzkim”.
Klauzula sumienia nie oznacza, że w imię uznawania pierwszeństwa prawa Bożego nad prawem ludzkim można pozbawiać pacjentów przysługujących im praw.
